Pies grenlandzki

Pies grenlandzki – jedna z ras psów należąca do grupy szpiców i psów pierwotnych, zaklasyfikowana do sekcji północnych psów zaprzęgowych. Typ wilkowaty. Nie podlega próbom pracy. Pies grenlandzki od wieków był hodowany na Grenlandii przez Inuitów w celach pociągowych, ale także brał udział w polowaniach na niedźwiedzie i foki. Psy grenlandzkie wykorzystał podczas swej wyprawy na biegun południowy norweski podróżnik Roald Amundsen. Psy doskonale znosiły podróż i przyczyniły się do sukcesu Norwega, który dzięki nim jako pierwszy dotarł do bieguna południowego.Pies grenlandzki należy do wytrzymałych psów zaprzęgowych o silnym instynkcie łowieckim. Nie sprawdza się jako pies stróżujący. Jego wytrwałość i odporność na warunki klimatyczne oraz siła w połączeniu z bardzo niewielkimi wymaganiami uczyniły go pomocnikiem człowieka w surowym klimacie. W stosunku do ludzi jest wesoły i przyjacielski. Ma żywiołowe usposobienie. Jest wiernym psem, który potrzebuje wyraźnie określonej hierarchii w grupie.

Klasyfikacja FCI: grupa 5 (szpice i psy ras pierwotnych) FCI standard nr 274 Bez prób pracy.

Cechy rasy

Pochodzenie: Grenlandia

Patronat: kraje skandynawskie

Użytkowanie:pies pociągowy

Wrażenie ogólne:Pies grenlandzki jest bardzo silnym szpicem polarnym, tak zbudowanym, że może zdobyć się na wytrwałość konieczną w twardej pracy psa pociągowego w warunkach arktycznych.

Mózgoczaszka: czaszka szeroka, lekko wysklepiona.

Czaszka: szeroka, lekko wysklepiona.

Stop: podkreślony, ale nie stromy.

Nos: latem musi być czarny, zimą może być cielisty.

Kufa: silna, klinowata, szeroka u nasady zwęża się w stronę nosa, lecz nie jest spiczasta. Grzbiet nosa od nasady do czubka prosty i szeroki.

Fąfle: cienkie i napięte.

Zęby/zgryz: niezwykle silne, zgryz nożycowy.

Oczy: preferowane ciemne, lecz mogą być dostosowane do barwy sierści; lekko ukośne, ani wyłupiaste, ani zbyt głębowo osadzone; swobodny nieustraszony wyraz.

Uszy: raczej małe, trójkątne, o zaokrąglonych czubkach; noszone wyprężone prosto.

Szyja: Bardzo mocna i raczej krótka.

Tułów: Wysokość w kłebie jest nieco mniejsza od długości ciała; tułów bardzo mocny i dobrze umięśniony. Grzbiet prosty. Lędźwie proste i szerokie. Zad lekko opadający.Klatka piersiowa bardzo obszerna. Brzuch leży w jednej linii z klatką piersiową, nie jest podciągnięty.

Ogon: Gruby i raczej krótki; osadzony wysoko i noszony ciasno zwinięty nad grzbietem.

Kończyny przednie:Widziane od przodu są całkowicie proste; silnie umięśnione; ciężka budowa kostna. Łokcie swobodnie poruszające się, lecz przylegające do tułowia.

Kończyny tylne:Oglądane od tyłu są całkowicie proste; lekko kątowane; silne umięśnione; budowa kostna ciężka. Staw skokowy szeroki i mocny.

Włos: okrywa włosowa musi być podwójna: gęsty i miękki podszerstek oraz gęsty, gładki i szorstki włos okrywowy bez kędziorów i fal. Włos na głowie i nogach jest raczej krótki, na tułowiu raczej długi; bogaty i długi na spodzie wygladającego puszyście ogona.

Umaszczenie: dozwolone wszelkiego rodzaju umaszczenie, tak jedno- jak i wielobarwne z wyjątkiem albinizmu; albinosy są dyskwalifikowane.

Wielkość: Wysokość w kłebie: psy 60 i więcej cm, suki 55 i więcej cm.

Psy muszą mieć dwa normalnie wykształcone jądra, znajdujące się całkowicie w worku mosznowym.

Zamówienia

Ranczo u Amadeusza jest jedyną hodowlą psów grenlandzkich w okolicy miasta Nakło Nad Notecią, gdzie istnieje możliwość nabycia szczeniaka po uprzednim zamówieniu. Nasze wszystkie psy posiadają rodowód, są zaszczepione, odrobaczone oraz mają założone chipy (czyt. czipy). Większość naszych czworonogów biega w zaprzęgach w okolicy miejscowści Bielawy. Hodowla o nazwie "Mountain Stream" zarejestrowana jest w ZKwP o nr 3017/M.